Redden zit in de sterrenopleiding van de NOB. Maar grootschalig oefenen kan geen kwaad. Hier het materiaal dat is gebruikt voor een multi-club evenement dat Kim Noordermeer en ik hebben doorontwikkeld. Met materiaal voor KNRM en Reddingsbrigades om snel iets te leren over duikers.
De dag is gesponsord door de NOB, waardoor we ook Lotusslachtoffers en koffie konden inzetten. Misschien ook bruikbaar voor verenigingen in jullie omgeving.
Het moest er een keer van komen. De Antillen. Nu hoeft het geen detail onderzoek te zijn, twee van de zes is wel genoeg voor een beeld. Het werden Curaçao en Bonaire. Met heel veel duiken. En wind, hagedissen en warmte, veel warmte. Hier ons verhaal, met dan aan Saskia voor de OW-foto.
Na Onderwaterbiologie Nederland en Onderwaterbiologie Wereldwijd was er bij TOV Gagnan behoefte aan “meer”. Onder het motto “maak het onzichtbare zichtbaar” hebben Kim Noordermeer en Rob Kool drie avonden en een aantal praktijkdagen bedacht. Hier het gebruikte materiaal.
We maken gebruik van het materiaal van de Stichting Anemoon, dat ze beschikbaar stellen in het kader van het MOO project. Hier hun materiaal en de link naar hun site.
Binnen de vereniging Gagnan wordt regelmatig de populaire specialisatie Zoeken en Bergen gegeven. In 2020 door onze instructeur Frans Jansen. In de bijlage vind je zijn presentatie.
De foto’s zijn van Angelique Rutten
In 1977 was onze huwelijksreis naar Parijs. Het plan om het iedere vijf jaar te herhalen was weinig succesvol, als zijn we er heel vaak geweest (vooral Rob). Na 40 jaar was het tijd om het echt over te doen. Dat viel in dezelfde tijd als we regelmatig naar Bretagne gaan. En als je dan toch je auto vol stampt, dan maar direct naar beide bestemmingen. Of het op eerdere keren leek?
Het originele reisverslag en het verhaal van het 2e bezoek kan je hier ook bekijken en vergelijken.
En dan toch nieuwe dingen doen en zien: vakantie blijft een hobby…
En dan het echte werk. Vakantie 2013. De rit is lang, en niet heel boeiend. Mist in Luxemburg, iets regen in Noord-Frankrijk en na 982 kilometer staan we in Valence. We checken in, in een trieste Ibis.
Onderweg zijn we heel veel auto’s met fietsen tegengekomen, die op weg zijn naar de Alpe D’HuZes, dat op 5 en 6 juni wordt verreden. Net als de Roparun die Wart heeft gedaan kunnen we alleen maar zeggen: “Respect!”.
Dit was de eerste etappe van een bijzonder vakantie in de vier genoemde landen.
In 2006 hadden we uren vertraging op Schiphol. Je wordt zo melig als de pest en let bovendien maar half op. Op enig moment ving ik een omroepflard op: de vlucht naar Kalkoen was ook vertraagd. Geen idee wat of waar Kalkoen was, maar het was vertraagd. En de kreet Kalkoen bleef zich herhalen. Op een goed moment kwam ik een oude duikmaat tegen. Of ik ging duiken op de Dominicaanse Republiek? Hij was ook vertraagd, op weg naar Cozumel. Mooi eiland, hij vloog via Cancun. Leek er sterk op. Kalkoen, Kankoen, moeten we misschien ook eens doen.
