En dan het echte werk. Vakantie 2013. De rit is lang, en niet heel boeiend. Mist in Luxemburg, iets regen in Noord-Frankrijk en na 982 kilometer staan we in Valence. We checken in, in een trieste Ibis.
Onderweg zijn we heel veel auto’s met fietsen tegengekomen, die op weg zijn naar de Alpe D’HuZes, dat op 5 en 6 juni wordt verreden. Net als de Roparun die Wart heeft gedaan kunnen we alleen maar zeggen: “Respect!”.
Dit was de eerste etappe van een bijzonder vakantie in de vier genoemde landen.
Landen achter het ijzeren gordijn. Iets van de vorige eeuw, nu opgepoetst en gedigitaliseerd. Ook met Duitsland, Oostenrijk, Italië en Luxemburg. Een terugblik.
Iedereen moet eens in zijn leven op fietsvakantie. Daarna is het ook wel weer mooi, zeker in ons geval. Zonder verder op onze oorspronkelijke plannen in te gaan: in een paar weken tijd reden we een afstand die ze in de Tour de France in vier dagen doen zonder epo, en in één dag met. Tot onze verdediging: het was heel warm, en we wilden onderweg ook nog wat zien.
Onmiddellijk na de vakantie is er een mooi vakantieboek gemaakt, dat in de 40 jaar er na is verkleurd en uit elkaar gevallen. En daarom hier een reconstructie uit 2018. Misschien meer een fotoboek dan een reisverslag en nog onbetrouwbaarder dan de rest van onze verhalen. Maar wel leuk!
